W „LnŚ” zajmowała się hispanojęzycznością (1979–1993). Tłumaczyła z hiszpańskiego i francuskiego, nie tylko poetów, m.in. Octavio Paza, Jeana Geneta, Luísa de Camõesa, Jorge Luisa Borgesa, Marcela Prousta. Od autorek jednak całym sercem wolała autorów, niekiedy z wzajemnością. W obecnym zespole nadal mówi się o niej „Krysia”. Układała też antologie, z poetów Ameryki Południowej i z Francuzów, oraz z wierszy własnych, pisanych po polsku, tak za granicą, jak i w naszym kraju (znanym dziś w świecie coraz szerzej).